Półmaraton Tarczyn

Lepiej krótko niż wcale - tak mi się zdaje odnośnie tej mojej relacji. Moje obłożenie praca ma takie skutki że przez cały tydzień od półmaratonu w Tarczynie nie znalazłem dosc czasu żeby choć zacząć pisać tą relację. A że bieg był bardzo ważny dla mnie to relacja musi być! A więc do rzeczy.

Plany były na ten bieg takie żeby pobiec na życiówkę (1:31:44) - to było minimum, plan maksimum to było złamanie 1:30. Dojechaliśmy niestety trochę za późno, rozgrzewka była więc symboliczna. Potem buziak i życzenia od moich trzech dziewczyn i już musiałem biec. Nie miałem niestety mojego garmina (okazało się że zły kod pocztowy kurier miał :( a miałbym zegarek już dawno) więc biegłem na wyczucie. Miałem zwykły stoper i na oznaczeniach kilometrowych mogłem tylko kontrolować tempo. Początek dużo za szybko - ale tam jest z górki. Po dwóch kilometrach - poniżej 8 minut, potem już wcelowałem z tempem i biegłem około planowanego 4:16/km. Siódmy km był kompletnie źle oznaczony a ja zacząłem odczuwać problemy - na razie małe z utrzymaniem tempa. Wtedy jednak wybiegliśmy z sadów jabłkowych które w ogóle nie dawały cienia i mogliśmy trochę odpocząć od tego upału. W lesie było lepiej, była też pętelka więc to nas dopingowało że widzimy tych harpaganów którzy już wracali. 

U mnie natomiast tempo lekko siadło, ale było w granicach 4:20 i biegłem na 1:31, co byłoby super wynikiem dla mnie. Niestety las się skończył a niedlugo potem skończył się i dla mnie ten wyścig. "Siekło" mnie nagle i bez ostrzeżenia tak poważnie że powłócząc nogami stawiliśmy się na mecie w 1:36:44 zajmując 69 miejsce. Co ciekawe jak na takie rozmiary porażki (5 minut na 5km stracić w połówce?!?) to naprawdę niewiele osób mnie na tym odcinku wyprzedziło a moje miejsce na mecie było całkiem niezłe. Powodem tego oczywiście była pogoda - bardzo wiele osób też tak siekło jak mnie :) no tylko że ja myślę że na własne życzenie. Wystarczy spojrzeć na moje endomondo - w czwartek:

a w piątek:

Nie było szans się zregenerować... i powiem szczerze: spodziewałem się tego i nie żałuję decyzji pobiegnięcia tych dwóch treningów. Kwestia priorytetów: dla mnie priorytetem jest maraton we Frankfurcie. Mogłem jednak co nieco zmienić:

- te dwa biegi zrobić po 5:15 jak plan zakłada (5:30 do 5:00 przyspieszać) - tutaj znowu winny brak garmina

- w Tarczynie zacząć dużo wolniej

To by pozwoliło zmniejszyć rozmiary porażki - pewnie do jakiegoś sensownego 1:32-1:33. 

Jak zwykle i tak jestem optymistą. Wczoraj robiłem interwały 5x1000 i wyszły świetnie a za chwilę idę na najtrudniejszy bieg z całego 18-tygodniowego planu. 27km w tym 23(!) tempem maratońskim czyli próbuję 4:35/km (ale we Frankfurcie będę biegł po 4:44/km czyli na 3:20 na mecie). 

Plany są więc takie żeby do końca roku zebrać żniwa tych trudnych 18-tu tygodni: poprawić rekordy na 5, 10, 21,1 i 42,2km!

Było tak gorąco że dziewczyny ba koniec siedziały w cieniu i piły drinki z palemką ;)